A is blind sinds zijn geboorte. Hij kan goed met een screenreader omgaan en gebruikt al vanaf jonge leeftijd een computer. Hij is programmeur en weet beter hoe het web werkt dan de meeste anderen in deze lijst.
B is gestruikeld. Het regende en hij rende snel naar zijn auto om de ramen dicht te doen. Daarbij heeft hij meerdere vingers gebroken. Hij probeert nu zijn computer te bedienen met alleen zijn linkerhand en het toetsenbord.
C heeft leukemie. Ze krijgt al een paar maanden chemotherapie. Ze is arts, maar ze vindt het steeds moeilijker om dingen te onthouden. Ook lezen en een gesprek voeren kosten steeds meer moeite. Dit heet chemo brein, of PCCI. Het is frustrerend dat ze vaker notities te maken om dingen te onthouden. Ook merkt ze dat ze het steeds moeilijker vindt om haar telefoon te gebruiken.
D is kleurenblind. Veel websites houden daar inmiddels wel rekening mee, maar veel collega’s die PowerPoint presentaties en grafieken maken niet.
E heeft taaislijmziekte. Hiervoor draagt hij een paar uur per dag een vest die zijn borst laat trillen. Daardoor moet hij veel hoesten. Door het apparaat trillen zijn armen en benen ook mee, dus soms vindt hij het makkelijker om even niet zijn muis te gebruiken of even te wachten met dingen waarvoor hij een vaste hand nodig heeft. Hij gebruikt ook liever een tablet dan zijn laptop, omdat hij die makkelijker mee kan nemen en hij het scherm makkelijker schoon kan vegen.
F programmeert al sinds de middelbare school. Ze heeft recentelijk een operatie ondergaan voor RSI aan haar linkerduim en binnenkort wordt ze ook aan haar rechterduim geopereerd. Ze weet nog niet of ze daarna nog even goed kan typen en of het het gebruik van de touchpad zal beïnvloeden.
G heeft sinds jonge leeftijd dyslexie. Omdat hij dit goed weet te verbergen, weten de meeste mensen niet hoeveel moeite het hem kost om te lezen. Hij leest liever teksten op internet, omdat die over het algemeen beter leesbaar zijn dan in boeken.
H spreekt vloeiend Nederlands, maar ze woont hier nog niet zo lang. Ze heeft vaak moeite met Nederlandse uitdrukkingen. Websites zijn makkelijker voor haar wanneer ze eenvoudig en duidelijk leesbaar zijn, zelfs als het onderwerp complex is.
I heeft epilepsie die soms opgewekt wordt door heftige kleurcontrasten of felle kleuren (niet alleen lichtflikkeringen). Ze moet voorzichtig zijn wanneer ze websites bezoekt met felle kleuren of websites die gericht zijn op jonge mensen.
J weet niet dat hij astigmatisme in zijn rechteroog heeft. Wel weet hij dat hij aan het eind van de dag veel moeite heeft met lezen van een scherm. Daarom zoomt hij ’s avonds zijn browser in tot 150% tekstgrootte.
K werkte in de jaren ’60 op een lichtschip in de Noordzee. Zoals veel bemanningsleden op lichtschepen heeft hij veel van zijn gehoor aan één oor verloren. Hij draait zijn hoofd vaak naar het geluid van zijn computer als hij iets wil horen, maar dat maakt het moeilijk om tegelijkertijd naar het scherm te kijken.
L heeft een lui oog. Haar hersenen negeren veel van de signalen die ze van het slechte oog krijgen. Ze ziet verder prima, behalve visuele informatie die waarneming van diepte vereisen, zoals 3D films.
M heeft moeite met links en rechts onderscheiden. Net als 15% van de volwassenen. Het is niet erg als een website verwijst naar iets dat linksboven in het scherm staat, ze voelt zich er alleen heel even een beetje dom door.
N is slechthorend en heeft gehoorapparaten. Wanneer ze thuis is zet ze soms het geluid van haar computer helemaal voluit zodat ze het geluid van video’s kan horen, maar meestal slaat ze video's maar gewoon over.
O heeft leeftijdsgebonden maculadegeneratie. Het lijkt alsof van alles waar ze naar kijkt het middelpunt verdwenen is. Ze kan zien, maar het heeft een impact op haar functioneren. Met vergrootglazen en voorleessoftware probeert ze dat te compenseren.
P heeft MS. Daardoor zijn haar gezichtsvermogen en haar motoriek aangetast. Ze krijgt vaak een tintelend gevoel in haar handen waardoor het moeilijk en pijnlijk is om een standaard muis langdurig te gebruiken.
Q is 99 jaar oud. Noem een lichaamsdeel en het werkt niet meer zo goed als vroeger.
R is aangereden door een auto toen hij een drukke straat overstak. Het ongeluk is zes maanden geleden en hij heeft nog steeds last van aanhoudende hoofdpijn, concentratieproblemen en gevoeligheid voor geluid. Zijn artsen denken dat die worden veroorzaakt door postcommotioneel syndroom, waarbij de klachten na een hersenschudding lang aanhouden, of misschien nog iets ergers. Hij heeft behoefte aan eenvoudige ontwerpen om te begrijpen wat hij leest.
S heeft de ziekte van Raynaud. Bij stress, herhaalde bewegingen of lage temperaturen worden haar handen en voeten extreem koud, gevoelloos en soms blauw. Ze probeert warm te blijven als ze aan het werk is, maar zelfs in augustus drinkt ze veel thee om warm te blijven of draagt ze handschoenen.
T heeft leerproblemen waardoor ze moeite heeft met lezen. Het is makkelijker als zinnen kort zijn en niet te veel moeilijke termen bevatten, of als ze een artikel of e-mail kan laten voorlezen.
U is 38 jaar geleden prematuur geboren, dusdanig vroeg dat haar gezichtsvermogen permanent aangetast is. Ze is slechtziend aan één oog en ziet niets met het andere. Ze houdt kleine schermen en boeken dicht bij haar gezicht en leunt ver naar voren bij haar computerscherm.
V heeft slaaptekort. Ze slaapt gemiddeld vijf uur per nacht, meestal erg onrustig, en ze heeft een erg hoge bloeddruk. Haar dokter wil haar testen op slaapapneu, maar ze wil dat liever niet omdat ze dan “aan een machine moet”. In plaats daarvan ploetert ze door haar werkdagen en heeft ze veel moeite met concentreren.
W heeft op zijn 43e een beroerte gehad. Hij is nu alles opnieuw aan het leren, van het gebruiken van zijn armen tot en met lezen.
X heeft recentelijk haar schildklier laten verwijderen vanwege kanker. Ze wordt binnenkort behandeld met radioactieve jodium, dus nu volgt ze een streng dieet. Ze heeft extreem weinig energie en veel moeite met concentreren. Ze vindt het prettig als dingen in kleine stappen zijn opgebroken zodat ze minder snel vergeet waar ze gebleven is.
Y heeft een autoongeluk gehad en heeft daar ernstige duizeligheid aan overgehouden. Daardoort kon ze wekenlang niet uit bed komen. De klachten zijn inmiddels een stuk minder, maar de parallax scroll effecten die je soms op websites ziet maakt haar zo misselijk dat ze javascript heeft uitgezet op haar computer.
Z heeft niet echt een handicap. Hij heeft een tweeling van 10 maanden oud. Hij is een huisvader met een grijpgraag kind in één arm en als hij geluk heeft nog één of twee vingers vrij aan de andere hand om zijn iPad te bedienen of Siri aan te zetten.
Dit alfabet van toegankelijkheid is niet een collectie persona’s, dit zijn allemaal echte mensen. Soms beschrijf ik een groep (je kunt chemo brein maar zoveel keer gebruiken), sommige mensen zijn meer dan één letter (Hoera genetische loterij!). Sommige vertegenwoordigen situaties zoals personen er 10 jaar geleden aan toe waren, anderen zijn situaties waarvan we weten dat ze daar mee te maken zullen krijgen. We weten alleen nog niet wanneer.
Robin Christopherson (@usa2day) wijst er op dat veel van ons alleen maar tijdelijk gezond van lijf en leden zijn. En ik weet uit ervaring dat dat inderdaad zo is. Op ieder moment kunnen we met meerdere taken bezig zijn waardoor we even niet de beschikking hebben over een oog, een oor of een vinger. We kunnen uitgeput zijn, of ziek, of overspannen. Onze behoefte aan een toegankelijk web kan een minuut duren, een uur, een dag, of de rest van ons leven. We kunnen het niet voorspellen.
We weten niet wie. We weten niet wanneer.
We weten alleen dat wanneer wij één van de 26 zijn, we willen dat het web werkt. Daarom moeten we vandaag eenvoudige, leesbare en effectieve content maken. We moeten vandaag zorgen dat alle audiocontent een transcriptie heeft, of zinnig is zonder geluid en ondertiteling. We moeten vandaag zorgen dat we winkelmandjes en logins en betaalsystemen maken die bruikbaar zijn voor iedereen. Ook moeten we vandaag aan kleurenblindheid en epilepsie denken wanneer we ontwerpen, en de mensen die moeten inzoomen op hun scherm niet vergeten. We moeten vandaag betekenisvolle HTML schrijven en pagina’s maken die bediend kunnen worden met een stem, een aanraking, een muis, een toetsenbord en een stylus.
Morgen kan dit namelijk een heel nieuw alfabet zijn.